ကိုယ့္ဘ၀နဲ႔ကိုယ္ဆိုတာကအစ
ဘယ္သူ႔ဂရုစိုက္ေနရမွာတုန္း ဆိုတာမ်ိဳးအဆံုး
ဘာမွမပူနဲ႔
ငါတို႔ေျခရာလက္ရာေတြမွာ
သဲလြန္စေတြက်န္ခဲ့တာခ်ည္း
ေဆးဖက္၀င္တယ္ေျပာေျပာ
ႏူတတ္တယ္ ေျပာေျပာ၊ ေျပာခ်င္ရာသာေျပာ
ဟိုေကာင္က ဟုိလုိ၊ ဒီေကာင္က ဒီလို
ဟိုေကာင္က အီးေမးလ္နဲ႔ ပို႔မွ
ဒီေကာင္က စာတိုက္ပံုးထဲသြားထည္႔မွ
ငါတို႔ဟာ ပုလင္းအဖံုးကို ရတနာေျမပံုလို ဓားနဲ႔ျခစ္လို႔
ငါတို႔ဟာ ေရာက္ရာအရပ္မွာ
ေသြးစို႔ေအာင္ ပလူပ်ံလို႔
အေျခအေနေရာ အခ်ိန္အခါေရာ
ငါတုိ႔ဟာ အုတ္ေရာေရာ ေက်ာက္ေရာေရာ
ငါတို႔ဟာ ရွိၿပီးသားကစားနည္းေတြျပဳျပင္မြမ္းမံ
ရွိၿပီးသား အေတြးအေခၚေတြ ျပဳျပင္မြမ္းမံ
ကုသိုလ္တစ္ပဲလည္းရွိ
ငရဲတစ္ပိႆာလည္းရွိ
ငါတုိ႔ဟာေရွးကတည္းက
ရွိၿပီးသား အေၾကာင္းအရာေတြေပၚမွာ ေခါင္းခါခ်င္သူ
ငါတို႔ဟာ ထစ္ခနဲဆိုလက္ကပါၿပီးသား
ထစ္ခနဲဆို မ်က္ရည္က်ၿပီးသား
သူငယ္ခ်င္း ေက်းဇူးျပဳၿပီးငါ့ကို
မင္းလက္မွတ္ထိုးေနက် စာရြက္ေတြလို မဆက္ဆံရ
သူငယ္ခ်င္း ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို
မင္းဆိုေနက် သီခ်င္းေတြလုိ မဆက္ဆံရ
သူငယ္ခ်င္း
ငါထိုးလိုက္ရင္ လဲသြားမယ့္သူဟာ မင္းမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး
ငါထိုးလိုက္ရင္ ေပါက္မယ့္ထီလက္မွတ္ဟာ မင္းျဖစ္ေစရမယ္
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
အလြမ္းသယ္ၿပီးရင္
အေလာင္းသယ္ဖုိ႔ပဲ က်န္ေတာ့တာကိုး။ ။
ၾကည္ေဇာ္ေအး
ပထ၀ီအေနအထား
(စမန-၁၇)
No comments:
Post a Comment